De laatste week

Het vorige bericht plaatsten we vanuit de Oekraïnse stad Lviv, waar we hoopten de ketting en tandwielen van Derek z’n motor te kunnen vervangen. Gelukkig vonden we een Yamaha dealer met behulpzaam personeel, dat er voor zorgde dat de volgende ochtend alle onderdelen in huis waren. De nieuwe kettingset was snel gemonteerd en nog diezelfde dag zetten we de reis voort naar Krakow, waar we begin van de avond arriveerden bij een net hostel waar we onze eigen tweepersoonskamer kregen. Krakow heeft een heel mooi en gezellig centrum, maar het was ontzettend toeristisch. We hoorden meer Engels om ons heen dan Pools en elke tien meter kwam er wel weer een propper naar ons toe om ons er van te overtuigen dat hun bar/club/stripclub toch echt de beste in Krakow was.

We hadden één volle dag in Krakow, waarvan we de helft hadden besteed aan een bezoek aan Auschwitz. Ook daar stonden veel touringcars met toeristen, maar toch vonden we het aardig indrukwekkend. Iedereen kent de verhalen over Auschwitz wel en ik herinnerde me het plaatje van de poort met de tekst “Arbeit Macht Frei” nog goed van de geschiedenislessen, maar als je daar rondloopt en alles in het echt ziet worden deze verhalen toch wel kracht bijgezet.

Vanuit Krakow reden we via Slovenië naar Tsjechië, helaas was het de hele dag regenachtig. We kochten lunch in een supermarkt in Slovenië, waar we ineens weer met de Euro moesten betalen. Dat was overigens maar tijdelijk, want een paar uur later zaten we in Tsjechië, waar ze nog Kronen hebben. We vonden een camping in het oosten van Tsjechië en konden gelukkig met droog weer de tentjes opzetten. De volgende dag reden we over binnendoor-wegen naar Praag, waar ik ’s avonds een vriend van mij van het vliegveld heb opgehaald. Gerwin kwam ons voor een kort weekend vergezellen en die zaterdag hebben we dan ook flink de toerist uitgehangen. We hebben enkele keren over de beroemde Karelsbrug gelopen, veel cafés bezocht en in een gekke bui een tour gedaan op Segways, wat overigens best leuk en lachwekkend was.

Nadat we zondagochtend afscheid hadden genomen van Gerwin reden we de grens over naar Duitsland, waar we iets ten oosten van de Harz een camping vonden. We keken uit naar een dagje door de Harz rijden, want we wisten nog van het voorgaande jaar dat het daar erg leuk rijden is. Helaas reden we vrijwel de hele dag door de stromende regen, waardoor er niets aan was. Het was zelfs koud en de versleten noppenbanden hadden weinig grip op het natte wegdek. Na de lunch besloten we de wat meer doorgaande wegen te nemen om de Harz uit te rijden en dan een camping te zoeken. Toen we de Harz uit reden hield de regen gelukkig op en voor de laatste keer deze reis zetten we onze tentjes op. De laatste dag stelden we de TomTom in op Zelhem en ‘snelwegen vermijden’, waardoor we via leuke wegen Nederland weer in reden. Onze ouders stonden al klaar op de straat om ons te ontvangen. In de tuin hingen zelfs slingers, en samen met familie praatten we nog wat na met thee en taart. Daarna scheidden onze wegen en was het avontuur officieel afgelopen.

Zie hieronder voor het laatste filmpje, met filmmateriaal vanaf Georgië. In het vorige verhaal had ik beschreven dat we in Oekraïne een paar Hells-Angel-types hadden ontmoet en dat ze ons allerlei spullen gaven, onder andere een muziek-cd. De muziek onder dit filmpje komt van deze cd!

We willen iedereen die onze verhalen heeft gevolgd ontzettend bedanken! Het was veel werk om de website up-to-date te houden, maar alle leuke reacties en het feit dat zoveel mensen de website bezochten, maakten het alleszins de moeite waard. In de afgelopen vijf maanden hebben we ruim 26.000km gereden, 20 landen bezocht, verschillende culturen beleefd, veel onverwachte dingen meegemaakt en ontelbaar veel mensen ontmoet. Ondanks dat we de geplande route niet helemaal hebben kunnen volgen, hebben we het enorm naar ons zin gehad en ervaren we de reis als een groot succes. Of we in de toekomst ooit weer een dergelijke reis willen ondernemen? Moet jij eens opletten!